Nazwy te stosowane są w mowie potocznej, jednak nie są tożsame w świetle obowiązującej normy PN-EN 1838. Właściwa nazwa to Awaryjne Oświetlenie Ewakuacyjne, która obejmuje wszystkie rodzaje opraw oświetleniowych, służących do zapewnienia bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzi. 

Rozróżniamy 2 podstawowe rodzaje opraw: oprawy awaryjne i podświetlane znaki ewakuacyjne. Oprawy awaryjne mają za zadanie oświetlić drogę ucieczki, poprzez zapewnienie wymaganego poziomu natężenia, mierzonego w luxach (lx). Podświetlane znaki ewakuacyjne natomiast wskazują kierunki ewakuacji.

Co najmniej raz w roku należy przeprowadzić pomiar natężenia oświetlenia na drogach ewakuacyjnych oraz w strefach otwartych. W trakcie czynności konserwacyjnych, uruchamiamy instalację awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego i sprawdzamy czas, przez jaki oprawy są zdolne do zapewniania wymaganego natężenia.  Po każdym badaniu sporządzamy protokół, który stanowi dokument potwierdzający sprawność techniczną instalacji.

W razie wystąpienia usterek lub jakichkolwiek nieprawidłowości, przedstawimy naszą diagnozę i zaproponujemy sposób naprawy.